AIR INDIA: ஒரு காமெடி நிறுவனம்.

"எம் புருஷனும் கச்சேரிக்கு போறான்" என்ற பழ மொழிக்கு உதாரணமாக இந்திய அரசு நடத்தி வரும் பல நிறுவனங்களில் முதலிடம் வகிப்பது Air India.கடந்த இருபது நாட்களாக இந்த நிறுவன pilot-கள் வேலை நிறுத்தம் செய்து வருகிறார்கள், பல விமானங்கள் ரத்து செய்யப்பட்டுள்ளன, இதில் இந்தியாவிலிருந்து நியூ யார்க், சிகாகோ, லண்டன் மற்றும் பல வெளிநாடு செல்லும் விமான சேவையும் அடங்கும். இதனால் தினமும் பல கோடி ரூபாய்கள் வருமான இழப்பு மற்றும் ஏகப்பட்ட நஷ்டம். புதிதாக வாங்க உள்ள Dream Liner விமான பயிற்சிக்கு Air India வை சேர்ந்த பைலெட்களுக்குதான் முன்னுரிமை தரவேண்டும், merge செய்யப்பட்ட Indian நிறுவன பைலெட்களுக்கு அல்ல என்பதுதான் பிரச்சனை.

இந்த பிரச்சனைகளை எல்லாம் ஒதிக்கி வைத்து விட்டு, முதலில் அடிப்படை விஷயத்திற்கு வருவோம்.எத்தனையோ கோடி மக்கள் வறுமை கோட்டிற்கு கீழே வாழும் இந்தியாவில் Rs.42,570 கோடி ரூபாய் கடனிலும், Rs. 22,000 கோடி ரூபாய் நஷ்டத்திலும் ( கடந்த மூன்று ஆண்டுகளில் அடிப்படை சுகாதார வசதிகளுக்கு செலவழித்ததை விட இரு மடங்கு தொகை இது..!!!)
இந்த நிறுவனத்தை நடத்த வேண்டிய அவசியம் என்ன? நம் மனதில் எழும் கேள்விகள் இவைதான்,

1.வேறு தனியார் யாருமே நடத்த விரும்பாமல், தயாராக இல்லாமல் இந்த நிறுவனத்தை அரசு நடத்துகிறதா?
2.அனைத்து மக்களுக்கும் அத்தியாவசியமாக தேவைப்படுகின்ற தண்ணீர், மின்சாரம், கல்வி,மருத்துவம் போல இதுவும் அத்தியாவசியமான ஒன்றா?
3.ISRO (Indain Space Research Organisation) போல செலவு பிடிக்கும் அதே சமயம் ரகசியங்கள் நிறைந்த துறையா?
4.கோடானு கோடி மக்கள் வாழும் இந்தியாவில் எத்தனை பேருக்கு இதனால் பயன்?

இதைப் பற்றி எதையும் யோசிக்காமல் மக்கள் வரிப்பணத்தை ஊதாரித்தனமாக செலவு செய்ய எப்படி முடிகிறது? இதற்கு தனியாக மத்திய அரசில் ஒரு துறை, அதற்கு ஒரு அமைச்சர், அந்த துறையில் பல ஆயிரம் பேருக்கு வேலை, கடைசியில் ஒவ்வொரு வருஷமும் பல கோடி நஷ்டக் கணக்கு.

இன்றைய உலக பொருளாதார நிலையில், பெட்ரோல் விலை தாறு மாறாக எகிறும் சூழ்நிலையில், மிகவும் கடினமான போட்டி நிறைந்த Air Line Travel தொழிலில்,அதுவும் சிங்கபூர் Air Lines போன்ற ஜாம்பவான்களே தடுமாறும்போது இந்திய அரசு தொடர்ந்து இந்த நிறுவனத்தை நடத்துவதை பார்க்கும் போது அழுவதா? சிரிப்பதா? என்று தெரியவில்லை.
இந்தியாவிலிருந்து வெளிநாடு சென்று வரும் பயணிகளில் முக்கிய பங்கு வகிப்பவர்கள் IT மற்றும் அதை சார்ந்த தொழில் செய்பவர்கள் என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை. இவர்கள் அதிகம் வாழும் நகரங்கள் என்றால் பெங்களூர், சென்னை மற்றும் ஹைதராபாத். இன்று வரை இந்த நகரங்களில் இருந்து அமெரிக்க மற்றும் ஐரோப்பிய நகரங்களுக்கு நேரடி விமான சேவை Air India-வால் இயக்கப் படுவதில்லை. மும்பை அல்லது நியூ டெல்லி சென்று அங்கு பல மணி நேரம் காத்திருந்து வேறு விமானம் பிடிக்க வேண்டும். அதே சமயம் Air France, Lufthansa , British Airways போன்றவை இந்த நகரங்களில் இருந்து நேரடி விமான சேவையை செய்கின்றன.

ஆகஸ்ட் 2011-ல் அமெரிக்க போக்குவரத்து அமைச்சகம் ஒரு சட்டம் இயற்றியது, அதன்படி அமெரிக்காவுக்கு வந்து செல்லும் விமானங்களின் நேர விபரம், தாமதமானால் அதன் விபரம், டிக்கெட் வரி விபரம், பயணிகள் எத்தனை பெட்டிகள் எடுத்து வரலாம், அதன் எடை, நீள அகலம போன்ற விபரங்களை பயணிகளுக்கு மிக தெளிவாக அந்தந்த விமான நிறுவனத்தின் Web Site-ல் தெரிவிக்கப்பட்டிருக்கவேண்டும், தவறினால் $80,000 அபராதம் விதிக்கப்படும். இந்த சட்டத்தின் கீழ் 2012 மே மாதம் 5 ஆம் தேதி $80,000 (Rs. 43,20,000) அபராதம் விதிக்கப்பட்ட ஒரே ஒரு விமான நிறுவனம் Air India மட்டுமே. அதுவும் திடீரென அபராதம் விதிக்கப்படவில்லை, சில பல warrnings கொடுத்து அதை சற்றும் சட்டை செய்யாமல் இருந்த பின்தான் கொடுக்கப்பட்டு இருக்கிறது. இந்த பணம் எங்கிருந்து வரப்போகிறது? இந்திய மக்களின் வரிப் பணத்தில் இருந்துதானே?

சரி என்ன செய்வது.. சூப்பர் ஸ்டார் டயலாக்கை சொல்லி முடிக்க வேண்டியதுதான்

"ஆண்டவனே வந்தாலும் Air India வை காப்பாத்த முடியாது..!!!"

அன்னக்கிளியும் ஸ்வர்ணாம்பிகையும்

அன்னக்கிளி என்றவுடன் எல்லோருக்கும் ஞாபகம் வருவது இசைஞானி இளையராஜாவின் முதல் படம் என்பதுதான், ஆனால் 1975 -1985 களில் தொளசம்பட்டியில் வாழ்ந்த மக்களுக்கு ஞாபகம் வருவது
ஸ்வர்ணாம்பிகைதான்.சேலத்திலிருந்து மேட்டூர் செல்லும் பிரதான சாலையில், ஓமலூர் தாண்டியதும் கொஞ்ச தூரத்தில் உள் பிரிந்து செல்லும் சாலையில் சுமார் 3 மைல் தூரம் சென்றால் வரும் ஊர்தான் தொளசம்பட்டி.

கிட்டத்தட்ட பாரதிராஜாவின் படங்களில் வருவதுபோல அழகான ரயில்வே ஸ்டேஷன், புளிய மரங்கள் அடர்ந்த நிழலில் ஞாயிற்று கிழமை கூடும் சந்தை, ஊர் நடுவே ஒரு பெருமாள் கோயில், அதைச் சுற்றி சின்ன சின்னதெருக்கள். தினம் ஐந்து முறை சேலத்திலிருந்து வந்து போகும் ரத்னா சினிமா ஸ்டுடியோக்காரருக்கு சொந்தமான ஸ்வர்ணாம்பிகை என்ற ஒரே ஒரு பஸ். என்னதான் "ஸ்வர்ணாம்பிகை" என்று கொட்டை எழுத்தில் எழுதியிருந்தாலும் தொளசம்பட்டி மக்கள் வைத்த பெயர் "நம்மூரு வண்டி".

பச்சையும் வெள்ளையும் பட்டை பட்டையாக அடிக்கப்பட்ட அந்த நம்மூரு வண்டிதான் கைத்தறி நெசவாளர்கள் நெய்த புடவையை விற்க ஈரோடு, சேலம் செல்வதற்கும், பள்ளிக்கூட வாத்தியார்கள் வெளியூரிலிருந்து வந்து போவதற்கும், கல்யாண பண்டிகை நாட்களில் சொந்த பந்தங்கள் வந்து போவதற்கும் உதவியாக இருந்தது. ஸ்வர்ணாம்பிகை இரவு 8 மணிக்கு கடைசி ட்ரிப் சேலத்திலிருந்து வந்தால் மறுநாள் காலை 4.30 மணிக்குத்தான் முதல் ட்ரிப் சேலம் கிளம்பும். வேலை விஷயமாக சேலம் டவுனுக்கு போய்விட்டு திரும்பும்போது பஸ் ஸ்டாண்டில் நிறைய ATC (அன்றைய Anna Transport Corp.) பஸ்களுக்கு நடுவில் ஸ்வர்ணாம்பிகையை பார்த்தவுடன் சொந்த வீட்டுக்கே வந்தது போல சந்தோசம் வரும். மணி இப்ப என்ன? என்று கேட்டால் தொளசம்பட்டியில் நிறைய பேர் நம்மூரு வண்டி போயி கால் மணி ஆவுது என்பார்கள், நாம்தான் யூகித்துக் கொள்ளவேண்டும்.இப்படி அவர்கள் வாழ்க்கையில் ஒன்றாகிவிட்ட குடும்ப உறுப்பினர்களில் ஒருவராகிவிட்ட ஸ்வர்ணாம்பிகையை பற்றி ஒரு நாள் அந்த செய்தி காட்டுத் தீ போல பரவியது.

அம்பாயிர முதலியார் எப்பொதும் சாயங்காலம் போல எங்கள் வீட்டுப் பக்கம் வந்து கொஞ்ச நேரம் பழங் கதைகளை பேசிவிட்டு போவார். அவர் மேட்டூர் அணை கட்ட வெள்ளைக்காரன் கிட்ட கூலி வேலை பார்த்தது,காமராஜர் மாட்டு வண்டியில வந்து சுதந்திர பிரச்சாரம் செய்தது என்று அவருடைய சின்ன வயதில் நடந்த விஷயங்களை சொல்வார். அவர்தான் முதன் முதலில் அந்த செய்தியை எங்களுக்கு சொன்னார்.

"தெரியுமா சேதி? புதுசா ஒரு படம் வந்திருக்குதே அன்னக்கிளின்னு, சேலத்துல ஓரியண்டல் கொட்டாயில ஓடுதாம்..!! பாட்டெல்லாம் நல்லாயிருக்குது, ரேடியோ பொட்டியில அந்த படத்து பாட்டயேதான் போடறான்..அந்த படத்துல நம்மூரு வண்டியும் நடிச்சு இருக்குதாம்..ரத்னா ஸ்டுடியோலதான் படமே எடுத்தாங்களாம், அவங்க பஸ்தான நம்மூரு வண்டியும், அதுவும் 2 , 3 சீன்ல வருதாம்..!!"

இதை கேள்விப்பட்ட பலபேரும் அன்னக்கிளியில் வரும் ஸ்வர்ணாம்பிகையை பார்க்க சேலத்திற்கு அதே ஸ்வர்ணாம்பிகையில் சென்றோம். படம் ஆரம்பித்த உடனே "நன்றி ரத்னா ஸ்டுடியோ" என்று காண்பித்தார்கள்.எங்களுக்கு நம்பிக்கை வந்தது ஸ்வர்ணாம்பிகையை பார்த்து விடுவோம் என்று. படம் தொடர்ந்து ஓடியது. அம்பாயிர முதலியார் சொன்னது நிஜம்தான், முதன் முதலில் ஊருக்கு வரும் சிவக்குமார் பொட்டியுடன் ஸ்வர்ணாம்பிகை பஸ்ஸில் இருந்து இறங்குவார். படம் பார்த்த எல்லோரும் திருப்தியுடன் ஊர் திரும்பினோம்.பள்ளிக் கூடத்தில் அன்னக்கிளி படம் பார்த்ததும் அதில் வரும் ஸ்வர்ணாம்பிகையை பார்த்ததும் பசங்களிடம் ஒரே பேச்சாக இருந்தது.

சில வருடங்களில் PNR,NT,ABT என்று தனியார் பஸ்கள் தொளசம்பட்டி வழியாக சேலத்திற்கும் மேட்டூருக்கு இடையே போக ஆரம்பித்தன என்றாலும் நம்மூரு வண்டி மீதான பாசம் மக்களுக்கு குறையவில்லை.
அதன்பின் ஒருநாள் தொளசம்பட்டி பஸ் ஸ்டாப் அருகில் ஒரே கூட்டம், கிட்டத்தட்ட ஊர் மக்கள் அனைவரும் அங்குதான் இருந்தார்கள்.எல்லோரும் எதையோ எதிர்பார்த்து காத்திருந்தார்கள். கொஞ்ச நேரத்தில் சிகப்பு கலரில்
வாழை மரமெல்லாம் கட்டி சந்தனமெல்லாம் தெளித்து ஒரு புத்தம் புது பஸ் சர்ர் என்று வந்து நின்றது. அதன் போர்டில் "S2 - சேலம் ஜங்ஷன்" என்றும், பஸ்ஸின் சைடில் "அண்ணா போக்குவரத்து கழகம்" என்றும் எழுதி இருந்தது.

"இதாம்பா டவுன் பஸ்ஸாம்..!!"

'நம்மூரு வண்டியவிட சார்ஜ் கம்மியாம்.."

"எம்ஜியாரு இந்த வண்டிய உட சொன்னாராம்.."

"இரும்பால வழியா சீக்கரம் போயிடுமாம்"

என்று மக்கள் பலரும் பலவிதமாக பேசிக்கொண்டார்கள். அந்த பஸ் டிரைவர்க்கும் கண்டக்டர்க்கும் ராஜா மரியாதை கிடைத்தது.எல்லோரும் S2 வில் போக துடித்தார்கள். இன்னும் சில வருடங்களில் நிறைய தனியார் பஸ்களும், அரசு டவுன் பஸ்களும் விடப்பட்டன.ஸ்வர்ணாம்பிகை ஐந்து ட்ரிப்பில் இருந்து மூன்றாக குறைத்துக்கொண்டது. அதன் பெயரும் ஸ்வர்ணாம்பிகையிலிருந்து ரத்னகுமார் என்று மாறியது. ஆனாலும் அதை எல்லோரும் நம்மூரு வண்டி என்றே அழைத்தார்கள். ஒரு நாள் வழக்கம் போலஅம்பாயிர முதலியாரே அந்த செய்தியை சொன்னார்

"வர்ற ஞாயித்து கிழமையோட நம்மூரு வண்டிய நிறுத்தபோறாங்களாம். இன்னம தொளசம்பட்டிக்கு வராதாம், பொட்டிக்கட மாணிக்கம், சிவலிங்கம் இன்னு எல்லாரும் சேந்து ஊர் பொது மக்கள் கிட்ட கையெழுத்து வாங்கி
கலெக்டர்க்கு மனு அனுப்ப போறாங்களாம். ஊருக்கு மொத மொத வந்த வண்டிய நிறுத்த கூடாது அப்படின்னு கேட்டுக போறாங்களாம்.." என்றார்.

அந்த ஞாயித்து கிழமையும் வந்தது, நம்மூரு வண்டி மாலை 4.30 மணிக்கு தனது கடைசி பயணத்தை சேலத்திற்கு தொடங்கியது. எல்லோரும் ஓடிப்போய் கண்ணிலிருந்து மறையும்வரை பார்த்தோம்.அதன் பின் நான் ஸ்வர்ணாம்பிகையை பார்க்கவேயில்லை, கொஞ்ச கொஞ்சமாக எல்லோரும் அதை மறந்து போனார்கள்.

நேற்று எதேச்சியாக You Tube-ல் அன்னக்கிளி பாட்டு பார்த்தேன், அதில் ஸ்வர்ணாம்பிகையும் வந்தது. ரொம்ப நாள் கழித்து அதை மீண்டும் பார்கிறேன்..!!