Saturday, March 3, 2012

குடலராஜா -3 (last part).


Mexico City Street.
Taxi சந்து பொந்துக்களில் நுழைவதை பார்த்து பயந்தேன். அதன் பின்தான் புரிந்தது அது தேவையற்ற பயம் என்பதும், driver  traffic  jam -யை தவிர்க்க குறுக்கு வழியில் போகிறார் என்பதும். சுமார் ஒரு மணி நேர பயணத்திற்கு பின் சுற்றுப்புற சூழல் முற்றிலும் மாறியது. உயர உயரமான நவீன கட்டிடங்கள்,  Audi, Benz, BMW , Renault  car show rooms, வித விதமான restaurants, Shopping Malls என்று அமெரிக்காவின் இன்னொரு நகருக்குள் வந்தது போல தோன்றியது, அந்த இடத்தின் பெயர் Santa Fe என்றும் , மெக்சிகோ சிட்டியின் மேல் தட்டு மக்கள் வசிக்கும் பகுதி என்பதும் பின்னர் தெரிந்து கொண்டேன்.Taxi ஒரு அழகான கட்டிடத்தின் முன் நின்றது, ஹோட்டல் வந்து விட்டதை புரிந்துகொண்டேன்.

       பத்திரமாக கொண்டுவந்து சேர்த்ததற்காக தாரளமாக tips கொடுத்துவிட்டு  ஹோட்டலுக்குள் நுழைந்தேன். நல்ல வசதியான ஹோட்டல், Check in  முடித்துவிட்டு Office  -க்கு கிளம்பினேன். சுமார் நான்கு block  தள்ளிதான் office.
Santa Fe
ஆபீஸ் உள்ளே நுழைந்து நான் சந்திக்க வேண்டிய மேனேஜர்யை சந்தித்து அறிமுகப்படித்துக் கொண்டேன். அவர் என்னை அழைத்துக்கொண்டு இன்னொரு அறைக்குப் போனார். அங்கே ஒரு அழகான இளம் பெண் அமர்ந்திருந்தாள். உள்ளே நுழைந்த உடன் ஏதோ ஸ்பானிஷ்ல் சொன்னார், அந்த பெண் எழுந்து அவர் கன்னத்தின் அருகில் வந்து "ம்ம்மா"  என்று ஒரு முத்தம் கொடுப்பது போல செய்தாள், பதிலுக்கு அவரும் அவள் கன்னத்தில் "ம்ம்மா"  என்று கொடுத்தார்.  நான் இதை ஆச்சர்யத்துடன் பார்த்து கொண்டிருக்கும் போதே என் கன்னத்தின் அருகில் வந்து "ம்ம்மா" என்று செய்து விட்டு , அவள் கன்னத்தை காட்டினாள். ஒரு கணம் ஒன்றும் புரியாமல் "தேமே"   என்று முழித்துவிட்டு பின் சுதாரித்துக் கொண்டு நானும் "ம்ம்மா" என்று ஒன்று கொடுத்தேன். உடம்பிற்குள் ஒரு உற்சாகமும் , ஒரு freshness  -ம் பிறந்தது போல இருந்தது. சுருக்கமாக சொன்னால் ஹார்லிக்ஸ்ம் , பூட்ஸ்ம் கலந்து குடித்தது போல இருந்தது.

"இவள் பெயர் பவுலா.. from Argentina , இவளுக்கு இங்கிலீஷ்ம் நன்றாக தெரியும், உன்னுடைய team -ஐ இவள் அறிமுகப் படுதுவாள்..உனக்கு ஸ்பானிஷ் புரியாத இடங்களில் இவள் translate செய்து உதவுவாள்.. "  என்று சொல்லிவிட்டு அவர் கிளம்பிவிட்டார்.

பவுலா சின்ன skirt -ம், tight ஆன T-Shirt -ம், நல்ல உயரமான ஹீல்ஸ்ம்  போட்டிருந்தாள். என்னை நான் work  பண்ண வேண்டிய team -க்கு அறிமுகப்படுத்த அழைத்துக்கொண்டு போனாள். என் Cell Phone சினுங்கியது, எடுத்தால் என் மேனேஜர்,

" ஹாய்.. மெக்ஸிகோ எப்படி இருக்கிறது? பயமாக இருக்கிறதா ..?  Are you safe and comfortable? "  என்றார்.

"   மெக்ஸிகோ சுகமாக இருக்கிறது.. ரொம்ப comfortable ஆக இருக்கிறேன், இப்பொது ஒரு meeting  -க்கு போய்கொண்டிருக்கிறேன், அப்புறமாக பேசலாம்   " என்று சொல்லி மேனேஜர்யை cut செய்தேன் , "நேரம் காலம் தெரியாமல் phone  செய்து கொண்டு.." என்று மேனேஜர்யை மனதிற்குள் திட்டினேன்.

சப்பாத்தி கள்ளி , சைவ உணவு. 
மீச்சிலாடா 
 பவுலா என்னை team members  வுடன் அறிமுகப்படித்திவிட்டாள். இங்கும் பெண்களுக்கு "ம்ம்மா" வும், ஆண்களுக்கு கை குலுக்கலும் செய்யவேண்டி இருந்தது. மதியும் 1 மணி சுமாருக்கு lunch -க்கு கிளம்பினோம். நிறைய பேர் casual ஆக பீர் வாங்கி லஞ்ச் டைம் இல் சாப்பிடுவது ஆச்சர்யமாக இருந்தது. அதிலும் குறிப்பாக "மீச்சிலாடா"  (பீருடன் எலுமிச்சை சாரு, உப்பு மற்றும் சில மசாலாக்கள் கலந்தது , ஐஸ் கட்டிகள் போட்டது )  நிறைய சாப்பிட்டார்கள். அமெரிக்காவைப்போல அல்லாமல் லஞ்ச்க்கு ரொம்ப நேரம் செலவிடுகிறார்கள், கிட்டத்தட்ட இரண்டு மணி நேரம் கழித்து ஆபீசிக்கு வந்தோம். Project Installation  பற்றி பேச ஆரம்பித்தோம்.


முதல் கட்டமாக Guadalajara  என்ற ஊரில் installation  செய்வதாக உத்தேசம்.
ஆகவே என் பேச்சில் அடிக்கடி "குடலராஜாவில் இன்ஸ்டால் செய்யும்போது .." என்று பேசிக்கொண்டிருந்தேன். பவுலா என்னை இடைமறித்து

"குடலராஜா.. குடலராஜா..என்று சொல்கிறாயே .. அது என்ன technology? அதை பற்றி இவர்கள் கேள்விப்பட்டதில்லை என்கிறார்கள்.. நீ கொஞ்சும் அதை விளக்கமாக சொல்லமுடியுமா? "  என்று கேட்டாள்.

அடக் கடவுளே ..!!   இவ்வளளு நேரம் நான் சொன்னது யாருக்கும் புரியவில்லையா.. ?

" நாம் இன்ஸ்டால் செய்யப்போகும் ஊர்தானே குடலராஜா? அதைத்தான் சொல்கிறேன் .. டெக்னாலஜி பேர் எல்லாம் கிடையாது .." என்றேன்.

அவள் விழுந்து விழுந்து சிரித்துவிட்டு சொன்னாள்,  ஸ்பானிஷில் J  யை H  ஆகவும் G யை sometimes silent ஆகவும் உபயோகிக்கவேண்டும் என்றாள்.
ஆகவே அந்த ஊரின் பெயர் குடலராஜா அல்ல "க்குவடலஹாரா.."  என்பதை தெரிந்து கொண்டேன். அந்த வார சனி ஞாயிறு அங்கேயே தங்க வேண்டி இருந்தது.  மெக்ஸிகோ சிடியை சுற்றிப்பார்க்க என் team member வுடன் கிளம்பினேன். அவன் Peru  நாட்டை சேர்த்தவன் , ஸ்பானிஷ் உடன்  ஆங்கிலமும் தெரிந்தவன் என்பதால் அவனுடன் சென்றேன்.

நம்மூர் முறுக்கு அல்ல.. இது வேறு..!!  
லோக்கல் டவுன் பஸ்சில் பயணம் செய்தோம். தமிழ்நாட்டில் பிரைவேட் பஸ்சில் வெங்கடாஜலபதி, முருகன் படம்  இருப்பது போல Jesus  படத்தை வைத்து ஊதுபத்தி கொளுத்தி வைத்திருந்தார்கள். லோக்கல் மெட்ரோ ட்ரெயினிலும் பயணம் செய்தோம். சென்னையை போலவே ட்ரெயினில் நிறைய பேர் எதை எதையோ விற்றுக்கொண்டும்,  பாடிக்கொண்டே பிச்சை எடுப்பதும், உங்கள் மடியில் பிரிண்ட் செய்யப்பட்ட சோகக் கதை சொல்லும் பேப்பர்யை வைத்து பிச்சை எடுப்பதும் சகஜமாக இருந்தது. இந்தியாவைப் போலவே மக்கள் அவரவர் வேலைகளில் பிஸியாக இருந்தார்கள்.  
 
ஒரு இடத்தில வண்ண வண்ண உடை அணிந்த அழகான இளம் பெண்கள் நிறைய பேர் நின்று நடனமாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். உடல் ஊனமுற்ற பெண்களும் அவ்வாறே ஆடை அணிந்து அமர்ந்து இருந்தனர்.என் நண்பர் என்னவென்று விசாரித்து வந்தார். அவர் வந்து சொன்ன விஷயம் ஆச்சர்யமா இருந்தது.

எப்படி தமிழ்நாட்டில் வயதுக்கு வரும் இளம் பெண்களை அழகாக அலங்கரித்து சடங்கு செய்வார்களோ, அதே போல மெக்ஸிகோவிலும் செய்வார்களாம். ஆனால் பணக்கார வீட்டு பெண்களுக்கு செய்வது போல ஏழை வீ ட்டு பெண்களுக்கு செய்ய முடிவதில்லை. சிலர் பணம் இல்லாமல் இந்த சடங்கை நிறுத்திவிட்டார்கள். வயதுக்கு வரும் ஏழை பெண்களுக்கு அந்த மன வருத்தம் இருக்கக் கூடாதென்று அரசாங்கமே செலவு செய்து இந்த விழாவை நடத்துவதாகவும் , அதில் கலந்து கொள்ள உடை மற்றும் அனைத்து செலவும்  அரசாங்கமே ஏற்றுக் கொள்வதாகவும் சொன்னார். அந்த பெண்கள் அனைவரும் கிட்டத்தட்ட நான்கு ஐந்து பஸ்சில் வந்திருந்தார்கள். இந்த இடத்தில நடனமாடி முடித்தபின் சிட்டியின் வேறு இடத்தில சென்று நடனமாடுவார்கள். அதன் பின் இரவு விருந்தும் அவர்களுக்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது.
          
நம்மூரை போலவே இங்கும் ரோட்டுகடை சாப்பாடு பிரபலம். நாங்களும் ரோட்டுக்கடை சாப்பாட்டை சுவைக்க சென்றோம். ஒரு கடையில் நிறைய கூட்டம், மற்ற கடையிலும் சுமாரான கூட்டம், ஒரு கடையில் மிகவும் குறைவாக கூட்டம். அருகில் சென்று விசாரிக்கும் போதுதான் தெரிந்தது மிகவும் கூட்டமான கடையில் கிடைப்பது ஆட்டு நாக்கு என்பதும் மற்ற கடைகளில் மூளை , ஈரல் என்று பதார்த்தங்களை விற்றுகொண்டிருந்தர்கள் என்பதும். கூட்டமே இல்லாத கடை வெஜிடேரியன் எனபது சொல்லாமலே தெரிந்தது. நான் அங்கு ஓடிவிட்டேன்,என் நண்பர் ஈரலோ , குடலோ எதையோ   
சாப்பிட்டுவிட்டு நன்றாக இருப்பதாக கூறினார். இங்கு அதிகமாக சமையலில் உபயோகிக்கப்படும் காய் நம்மூரில் சப்பாத்தி கள்ளி என்று சொல்லப்படும் முள்ளு முள்ளாக இருக்குமே அந்த செடியின் பாகம்தான். அதன் முள்ளை எடுத்து விட்டு நன்றாக வேகவைத்து சமைத்து தருகிறார்கள். நன்றாக சுவையாக இருக்கிறது.

Tequila  செய்ய உபயோகப்படும் Agave  தாவரம்.   
பிரபலமான Tequila  Brand.
Guadalajara சாப்பாடு. 
அடுத்த வாரம் க்குவடலஹாராவுக்கு சென்றோம். நம்ப செட்டி நாட்டு பகுதி போல இந்த ஊரும் அதன் சுற்றுப்புறமும் சாப்பாட்டிற்கும், Tequila Drinks-க்கும் , மரியாச்சி இசைக்கும் பிரசித்து பெற்றது. இந்த ஊர் வழக்கப்படி சாப்பாட்டை மண்ணில் செய்யப்பட்ட பாத்திரத்தில் செய்கிறார்கள். Drinks யும் மண் குடுவையில் தருகிறார்கள்.
       
இப்படியாக ஆறு மாதம் ஓடியது. ஒரு வழியாக project -யை முடித்து மீண்டும் அமெரிக்காவுக்கு திரும்பினேன். கொஞ்ச நாள் கழித்து Boston -க்கு ஆபீஸ் விசயமாக போனேன்.  அன்று இரவு எல்லோரும் dinner சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தோம்,


" When I was having my dinner , this guy was holding a gun and walking towards me.." 
எங்களுடைய Sales Team Manager சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.

"Where was this..? "  புதிதாக எங்கள் ஆபீசில் சேர்த்த அவன் பயத்துடன் கேட்டான்.

"  Sao Paulo,  Brazil "   என்றார்   Sales Team மேனேஜர்.

நான் மனதில் சிரித்துக்கொண்டே அவர்கள் பேசுவதை கேட்டு ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

(முற்றும்).

2 comments:

  1. Cool experience.
    Please extend the trip details to continue....

    Thanks
    Raja

    ReplyDelete
  2. ரொம்ப அருமை...அப்புறம் டகிலா சாப்டீங்களா..? என்னோட பேவரைட் இது தான்.,..அப்புறம் ஏன் முற்றும் போட்டு ....தொடரலாமே..நன்றாக இருக்கிறது ..

    ReplyDelete